Kathak - klasyczny taniec indyjski z północy Indii, wywodzący się z Pakistanu i łączący w sobie elementy indyjskie i muzułmańskie,  tańczony na dworach, szczególnie rozkwitł w epoce panowania dynastii Mughal. Charakterystyczne są w nim szybkie obroty, miękkie gesty, wyraźna mimika oraz "granie" rytmów stopami. Dawniej tańczony był dla publiczności, która siedziała na podłodze wokół wyznaczonego miejsca do tańca i ogladała oraz słuchała taneczno-śpiewanej opowieści.  Nazwa kathak wywodzi sie od słowa katha czyli opowieść, ten kto opowiadał za pomocą tańca, był nazywany  katthaka.
Tancerki tańczą w szerokich spódnicach lehenga krojonych z koła, które wirują przy obrotach, oraz w choli, czyli obcisłych bluzkach, piersi przykrywają szalem dupatta, dźwięk dzwonków ghungru na kostkach stanowi dopełnienie muzyki, lub czasem może ją nawet zastąpić. Mężczyźni tańczą w kostiumach przypominających chudidar kamiz, czyli rodzaj długiej tradycyjnej tuniki i wąskich w łydkach spodni.
Na część abstrakcyjną w tym tańcu składają się tucry (kombinacje podstawowych ruchów rąk, oraz kroków i spektakularnych obrotów, które wykonuje się na pięcie w bardzo szybkim tempie i nieraz w ilości od trzech do dwudziestu naraz) oraz tihaie, czyli rytmy wytupywane stopami, bedące dopełnieniem muzyki.
Bardzo ważna w Kathaku jest część liryczna, liczne thumri,   bhajan i ghazal, czyli piosenki, w których najważniejszą część stanowi abhinaya - mimika twarzy. Tancerze są również aktorami, którzy muszą być świadomi ekspresji swojej twarzy tak, aby przekazać dokładnie to, co chcą.
Jak znaleźć odpowiedni wyraz twarzy, kiedy wcielamy się w postać Radhy, zakochanej, w Krysznie, ale złoszczącej się na niego, jak pokazać miłość matki do dziecka, lub smutek, kiedy tęsknimy za ukochanym? Jednocześnie mimika, jaką używamy jest częścią tańca, więc również musi się zmieniać zgodnie ze słowami piosenki i jej rytmem.  Stąd trening taneczny obejmuje również umiejętność szybkiej zmiany mimiki twarzy, tak aby w jednym momencie wyrażać np miłość do kochanka i, a w następnej smutek z powodu jego/jej nieobecności.
Bollywood, zwłaszcza w produkcjach, w których ukazywane są historie z dawnych Indii (filmy kostiumowe, których akcja toczy się na dworach, w pałacach, jak np. Devdas) bardzo często wykorzystywał właśnie taniec kathak. Wiele aktorek bollywoodzkich zna podstawy tego tańca (np. Madhuri Dixit, Ashwarya Rai). Obecnie taniec kathak tańczony jest zarówno przez kobiety jak i przez mężczyzn, tańczone są choreografie tradycyjne, jak i podejmowane są bardzo ciekawe próby łączenia tej techniki z tańcem współczesnym (Aditi Mangaldas Dance Company), czy z flamenco. Specyficzna dla tej techniki jest część improwizowana, będąca najczęściej popisem technicznym tancerki.

źródło

Ostatnio edytowany przez Shini (2009-07-29 10:55:26)